Loek Scholtens
Op dinsdag 12 oktober is Loek Scholtens na een slopende ziekte overleden.
Loek was vogelaar in hart en nieren, altijd werkend aan zijn jaarlijst.
Op de fiets door Hoogezand, of met de auto naar de Eemshaven en de Lauwersmeer.
Regelmatig op reis naar de één of andere bestemming. Of het nu Falsterbo was of Rügen of naar één van de waddeneilanden;
Loek genoot altijd van het vogelgebeuren. Van zijn tochten maakte hij prachtige verslagen.
Terwijl hij al ziek was, ging hij nog mee naar de Lüneburger Heide, de Harz en Zuid-Limburg.
In de loop van de tijd verzamelde hij een schat aan informatie. Hij noteerde al zijn waarnemingen.
De jaarboekjes, die hij maakte, zijn prachtige tijdsdocumenten met veel knipsels, foto's en andere informatie.
Loek was een aimabel man. Hij maakte vaak een praatje en zonder grapjes was de dag niet geslaagd.
Loek, bedankt voor je kameraadschap!
Emo Klunder
Zou iedereen, die mee wil doen aan een advertentie in het DvhN contact willen opnemen met Harry Blijleven? (harryblijleven@kpnmail.nl)
Loek Scholtens
Re: Loek Scholtens
Voor mij was het heel verdrietig te lezen dat Loek Scholtens afgelopen dinsdag is overleden. Onze Loek is niet meer in ons midden, staat in het voorjaar niet meer gebruind op de telpost aan de Eemshaven en kom ik niet meer tegen tijdens urenlange fietstochten door de Westerbroekstermadepolder en Kropswolderbuitenpolder.
Hij had een feilloos gevoel om als gedreven vogelaar op het juiste moment op de juiste plaats te zijn. Bij zonsondergang kon ik onverwachts een eenzame vogelaar aantreffen, relax leunend op zijn fiets, op het verlaten fietspad in de Kropswolderbuitenpolder met de oren gespitst voor roepende Waterallen, Porseleinhoenders en baltsende Watersnippen. Hij was dan beretrots als hij tot diep in het donker 22 Porseleinhoentjes wist te tellen. Dat was in de goeie oude tijd.
Ik kon Loek ook op de gekste uren lastig vallen met spannende telefoontjes over zeldzaamheden in Hoogezand en omgeving. Hij was altijd vriendelijk, behulpzaam en enthousiast.
Als vogelaar in de contreien Hoogezand Sappemeer was Loek een onmisbare waarnemer voor tellingen, die we indertijd nodig hadden voor het Atlasproject Groningen en de Avifauna Groningen. Het verbaasde me altijd wat hij nog aan vogels wist vast te leggen in deze veenkolonien. Mijn vraag was dan: weet je het zeker Loek? Het klopte altijd.
Loek was een vogelaar met notitieboekjes, hij was altijd aan het schrijven, het moeten inmiddels wel erg veel boekjes zijn geworden!
Het laatste telefoontje ging het over Roodhalsfuten voor de hut in de Westerbroekstermadepolder. Loek is meteen gaan kijken met zijn kleinzoon en heeft ze natuurlijk gevonden.
Afscheid nemen is zwaar, maar de herinnering blijft!
Guido Meeuwissen
Hij had een feilloos gevoel om als gedreven vogelaar op het juiste moment op de juiste plaats te zijn. Bij zonsondergang kon ik onverwachts een eenzame vogelaar aantreffen, relax leunend op zijn fiets, op het verlaten fietspad in de Kropswolderbuitenpolder met de oren gespitst voor roepende Waterallen, Porseleinhoenders en baltsende Watersnippen. Hij was dan beretrots als hij tot diep in het donker 22 Porseleinhoentjes wist te tellen. Dat was in de goeie oude tijd.
Ik kon Loek ook op de gekste uren lastig vallen met spannende telefoontjes over zeldzaamheden in Hoogezand en omgeving. Hij was altijd vriendelijk, behulpzaam en enthousiast.
Als vogelaar in de contreien Hoogezand Sappemeer was Loek een onmisbare waarnemer voor tellingen, die we indertijd nodig hadden voor het Atlasproject Groningen en de Avifauna Groningen. Het verbaasde me altijd wat hij nog aan vogels wist vast te leggen in deze veenkolonien. Mijn vraag was dan: weet je het zeker Loek? Het klopte altijd.
Loek was een vogelaar met notitieboekjes, hij was altijd aan het schrijven, het moeten inmiddels wel erg veel boekjes zijn geworden!
Het laatste telefoontje ging het over Roodhalsfuten voor de hut in de Westerbroekstermadepolder. Loek is meteen gaan kijken met zijn kleinzoon en heeft ze natuurlijk gevonden.
Afscheid nemen is zwaar, maar de herinnering blijft!
Guido Meeuwissen
Re: Loek Scholtens
Toen ik las dat Loek Scholtens is overleden, gingen mijn gedachten direct terug naar 1988. Ik wist niets van vogels, maar ging toch mee met een excursie onder leiding van Loek Scholtens in het Lauwersmeer. Nooit vergeet ik het moment dat hij riep: slechtvalk in een groep goudplevieren! Ik wist niet hoe een slechtvalk eruit zag en goudplevieren had ik ook nog nooit gezien. De opwinding die in het groepje vogelaars ontstond, maakte indruk op mij. En de vonk sloeg over: ik raakte geboeid door vogels en heb mij er in de jaren daarna in verdiept. Loek Scholtens heeft de eerste aanzet gegeven!
Kees Kugel
Kees Kugel